|
Từ điển Việt Pháp (Vietnamese French Dictionary)
cắn
 | résidu; sédiment; lie; dépôt | | |  | Cắn lắng xuống | | | résidu qui se dépose | | |  | Cắn nước tiểu | | | sédiment urinaire | | |  | Cắn rượu vang | | | lie de vin | | |  | Cắn can-xi | | | dépôt calcaire | | |  | mordre | | |  | Chó cắn nó vào cẳng chân | | | le chien l'a mordu à la jambe | | |  | aboyer | | |  | Chó cắn cả đêm | | | les chiens aboient toute la nuit | | |  | mordillonner | | |  | Cắn môi | | | mordillonner les lèvres | | |  | mordiller | | |  | Cắn mùi - xoa | | | mordiller son mouchoir | | |  | piquer | | |  | Bị rắn cắn | | | être piqué par un serpent | | |  | (kỹ thuật) s'ajuster | | |  | Mộng cắn | | | tenon qui s'ajuste bien | | |  | cắn hột cơm không vỡ | | |  | bon à rien; qui est un parfait incapable; qui n'est capable de rien qui vaille | | |  | cắn rơm cắn cỏ | | |  | supplier humblement; se jeter aux pieds de quelqu'un pour implorer une faveur | | |  | cõng rắn cắn gà nhà | | |  | xem cõng |
|
|
|
|