| 
Từ điển Việt Anh Việt 4in1 - English Vietnamese 4 in 1 Dictionary 
	
		   
 incriminate   
  in‧crim‧i‧nate /ɪnˈkrɪməneɪt, ɪnˈkrɪmɪneɪt/ BrE  AmE  verb [transitive]    [Word Family: noun: ↑crime, ↑criminal, ↑criminologist, ↑criminology; verb: ↑incriminate, ↑criminalize ≠ ↑decriminalize; adjective: ↑criminal, ↑incriminating; adverb: ↑criminally]   [Date: 1700-1800; Language: Late Latin; Origin: past participle of incriminare, from Latin crimen;  ⇨ ↑crime]    to make someone seem guilty of a crime    incriminate yourself        He refused to answer questions for fear he might incriminate himself.   —incriminating adjective:         incriminating evidence   —incrimination /ɪnˌkrɪməˈneɪʃən, ɪnˌkrɪmɪˈneɪʃən/ noun [uncountable]
  incriminatehu| ◎ | [in'krimineit] |  | ※ | ngoại động từ |  |   | ■ | buộc tội cho; đổ tội cho, đổ trách nhiệm cho |  
 
    | 
		 | 
	 
	
		|  
					 ▼ Từ liên quan / Related words 
					
	
 | 
	 
 
 |